داشتن دوست خیالی در کودکان نشانه هوش اضافی نیست
تاریخ انتشار: ۱۴ شهریور ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۶۲۴۰۲۰
لیلا شقاقیُ متخصص روانشناسی بالینی کودک و نوجوان در گفتگو با باشگاه خبرنگاران جوان گفت: کودکان در مراحل ابتدایی رشد دوستان خیالی دارند. طبق بررسی های پیش رو ۶۵ درصد از کودکان در هفت سالگی دوست خیالی برای خود انتخاب می کنند. دوست خیالی داشتن البته تا ۱۱ سالگی ادامه خواهد داشت. داشتن دوست خیالی نگرانی برای والدین نباید داشته باشد بلکه باید بدانند این موضوع از کجا نشات می گیرد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
او بیان کرد: روابط با موجودات تخیلی نیاز کودک به دوستی را برآورده میکند که در بین فرزندان اول و یا تک فرزندان متداولتر است. تحقیقات نشان داده است بچههایی که دارای دوستان خیالی هستند با آنها رشد میکنند و بزرگ میشوند، در بزرگسالی خود خلاقتر از کودکانی میشوند که دوست خیالیشان ثابت است و تغییری نمیکند. دختران کوچک معمولاً با همراهان خیالی خود، که اغلب شکل بچه حیوانات یا انسانهای کودک هستند، نقش مهربانی و معلمی را بر عهده میگیرند. دوستان خیالی پسرهای کوچک اغلب شخصیتهایی مانند ابرقهرمانان یا موجوداتی با قدرت هستند که از آنها شایستگی بیشتری دارند.
شقاقی گفت: هر چند بیشتر والدین نسبت به خیالبافیهای فرزندشان آگاهند و آن را بهعنوان بخشی از زندگی او پذیرفتهاند، اما پذیرش یک دوست خیالی و نامرئی کار چندان آسانی نیست، به خصوص کودکان با تمام وجود از آن موجود خیالی که گاهی اوقات با اسامی عجیب و غریب نیز نامیده میشود، دفاع کرده و دوست دارند که والدین نیز او را یکی از افراد خانواده بدانند و باور داشته باشند. نحوهی برخورد با این مسئله باید به گونهای باشد که نه تمرکز زیاد صورت گیرد و کودک را به این کار تشویق کرد و نه به صورتی تند و تهدیدآمیز با کودک برخورد کرد.
او بیان کرد: دوستان خیالی به بچهها کمک میکنند تا سه نیاز اساسی روانشناختی مانند صلاحیت، ارتباط و استقلال را که در تئوری خودمختاری تعیین شده است را برآورده میکنند. کودکان وقتی نقش رهبری را با همراهان خیالی خود بر عهده میگیرند، احساس صلاحیت میکنند. کودکان به همان روشی که با دوستان واقعی در ارتباط هستند با موجودات خیالی ارتباط برقرار میکنند و به بچهها اجازه میدهند موقعیتهای اجتماعی را با عواقب صفر شبیهسازی کنند. دوستان خیالی استقلال کودک را تسهیل میکنند. دوستان خیالی حس کنترل را به بچهها میدهند. بچهها آنها را مجاب میکنند، با آنها داستان میسازند تا مورد حمله دیگران قرار نگیرند. اما این میتواند برای والدین بسیار ناامید کننده باشد.
شقاقی در انتها گفت: هرگز نباید کودک را به علت داشتن دوست خیالیش مسخره کرد و باید اجازه داد کودک آرام آرام از طریق وسعت دادن به فعالیتهای اجتماعیش و ایجاد رابطه با دوستان واقعی تجربههای جدید را کسب کند. اکثر کودکان در حدود ۵ سالگی دوست خیالیشان را کنار میگذارند. گاهی ایجاد دوستان خیالی برای کودکان میتواند دلایلی داشته باشد، که از آن جمله میتوان به تولد خواهر یا برادر جدید، کارهای اضطراب آور مثل رفتن به مهدکودک یا تغییر محل زندگی، از دست دادن والدین اشاره کرد. دوستان خیالی معمولا اعتماد به نفس و شجاعت کودک را در مقابله با تجربهها جدید افزایش میدهند. در نهایت منجر به بهبود روند رشد در کودک میشوند.
باشگاه خبرنگاران جوان اجتماعی ازدواج و خانوادهمنبع: باشگاه خبرنگاران
کلیدواژه: روانشناسی کودک و نوجوان فعالیت های اجتماعی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۶۲۴۰۲۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
۱۰۰ کودک مبتلا به اوتیسم در نیشابور شناسایی شدند
محمد توحیدی معاون درمان دانشگاه علوم پزشکی نیشابور با بیان این که شناسایی کودکان مبتلا به اختلال اتیسم و ارجاع به مرکز توانبخشی و درمانی در ۶ ماهه دوم سال ۱۴۰۲ نسبت به۶ ماهه نخست آن رشد چهار برابری داشته است گفت: در نیمه نخست سال ۱۴۰۲، ۲۰ کودک مبتلا به اوتیسم و در نیمه دوم سال گذشته ۸۰ کودک مبتلا به اوتیسم شناسایی شدند.
او افزود: در راستای اجرای دستورالعمل وزارتی و شیوهنامه پذیرش و ارائه خدمت به بیماران مبتلا به اختلال اوتیسم و همچنین اهمیت شناسایی به هنگام کودکان دارای طیف اوتیسم، فرایند شناسایی و غربالگری این بیماران طی جلسات متعددی با معاونت بهداشت، بهزیستی، آموزش و پرورش و مرکز توانبخشی و درمانی در سال گذشته بازبینی شد و آموزش پزشکان، بهورزان و مراقبان پایگاههای سلامت و مربیان مدارس سطح شهر به عنوان بخش مهمی از فرآیند شناسایی به طور ویژه در دستور کار قرار گرفت.
معاون درمان دانشگاه علوم پزشکی نیشابور ادامه داد: با آموزش و حساسسازی افراد دخیل در شناسایی و غربالگری که با همکاری گروه سلامت جمعیت، خانواده و مدارس و گروه سلامت روان، اجتماعی و اعتیاد معاونت بهداشت انجام شد، شناسایی کودکان مبتلا به اوتیسم انجام و مبتلایان به مرکز توانبخشی و درمانی ارجاع شدند.
توحیدی بیان کرد: در مرکز توانبخشی پس از انجام تستهای تشخیصی و محرز شدن اختلال طیف اوتیسم توسط متخصص روانشناسی و آموزش کودکان استثنائی، اقدامات آموزشی و درمانی موردنیاز برای کودک آغاز میشود.
او تصریح کرد: هزینه مداخلات درمانی برای کودکان مبتلا به اوتسیم بسیار زیاد است به گونهای که در ماه بین ۷۰ تا ۸۰ میلیون ریال برای هر کودک هزینه باید انجام شود، اما خوشبختانه بخش قابل توجهی از هزینههای درمان این کودکان تا ۱۴ سالگی، در قالب بسته حمایتی بیماران خاص و صعب العلاج از سوی سازمانهای بیمهگر و اداره بهزیستی به مرکز توانبخشی پرداخت و والدین هیچ گونه هزینهای برای درمان فرزند خود برعهده ندارند.
معاون درمان دانشگاه علوم پزشکی نیشابور با بیان این که تشخیص ابتلا به اوتیسم در کودکان پسر حدود چهار برابر کودکان دختر است تاکید کرد: تشخیص ابتلای به اوتیسم غالبا بعد از ۲ سالگی دقیقتر است ولی به دلیل مراجعات دیرهنگام والدین با توجه به عدم پذیرش آنان، متاسفانه تشخیصها بعد از زمان طلایی مداخله یعنی بعد از سن پنج سالگی صورت میگیرد.
توحیدی با تأکید بر این که هر چه کودک مبتلا به اختلال اوتیسم در سنین پایینتر و تا کمتر از سه سالگی شناسایی شود اقدامات درمانی برای او مؤثرتر خواهد بود اظهار کرد: علاوه بر پزشکان، مراقبان سلامت و مربیان مدارس و والدین نیز در صورت مشاهده رفتارهای غیرمعمول کودک خود نظیر رفتارهای کلیشهای و تکراری، عدم ارتباط چشمی مناسب، عدم واکنش به صدا زدن نام و انجام بازیهای تکراری و متعاقب آن مراجعه زودهنگام به پایگاههای بهداشتی، نقش مهمی در شناسایی و شروع روند درمانی کودک مبتلا به اختلال اوتیسم دارند.